خودم:
شور دارم در سرم از یمن روی دلبرم
ماه را باید ببینم یا که او را بنگرم
ماه خود حیرانِ روی ماه نیکو منظرم
اشبه الناس است این مولود با پیغمبرم
گر چه عبدی روسیاهم گر چه مرغی بی پرم
افتخارم این بود مست علیِ اکبرم
دارم از امشب به سر شور و شراری بیشتر
میخرم نازش ز ناز هر نگاری بیشتر
از قدومش آمده در دل قراری بیشتر
میدهد از او بهارم برگ و باری بیشتر
چون غلام حلقه در گوشِ کنار این دَرَم
افتخارم این بود مست علیِ اکبرم
مادرش لیلا و مجنون عالم و لیلاست این
مصطفی سیرت علی صولت خودِ مولاست این
اصل آقازادگی این است و خود آقاست این
ماه و خورشید است این آب است این دریاست این
تشنهء یک قطره از این جام دریاپرورم
افتخارم این بود مست علی اکبرم
قطره ای از مهر او برداشتم دریا شدم
بهر او مجنون و بهر عالمی لیلا شدم
گم شدم در خویش و در عشق علی پیدا شدم
شاکر نان حلال حضرت بابا شدم
منتی از کس ندارم جز به شیر مادرم
افتخارم این بود مست علی اکبرم
پیشتر از من به من لطف و عنایت داشته
حاتم از او مدرک بذل و کرامت داشته
او ولایت محوری را تا به غایت داشته
گر نمیشد کشته شاید هم ولایت داشته
تا خداییِ خداوندی بود در باورم
افتخارم این بود مست علی اکبرم
دل فدای خاندان حیدری جان نیز هم
دارم از این طایفه عزّت و ایمان نیز هم
گشتم از اینان محبِّ ربّ و قرآن نیز هم
هر چه هستم از علی هستم مسلمان نیز هم
من غلامی از غلامانِ غلام حیدرم
افتخارم این بود مست علی اکبرم
#داریوش_جعفری
درباره این سایت